گرانبهاترین هدیه خداوند

بیست و هشتم شهریور ماه یک هزار و سیصد و نود و سه  امروز بالاخره موفق شدم چهار دست و پا بروم ، حنانه از مسابقات تیم ملی برگشته بود و من انگار زیادی دلم برایش تنگ شده بود ، اومده بود خونمون و داشتن با مامانم راجع به مسابقات صحبت می کردن و با موبایل هاشون به هم عکس نشون می دادن و منو خیلی تحویل نمی گرفتن که دیدم سینه خیز رفتن راه به جایی نخواهد برد !! بنابراین عزمم رو جزم کردم و با توجه به تمارین سخت و دشوار قبلی و آمادگی های از پیش کسب شده به سرعت به طرفشون رفتم اونم به شکل چهار دست و پا مامانم همچین جیغ و داد کرد که وای نفسم داره گوگله می کنه که از کرده خودم پشیمون شدم  ولی واقعیت اینکه راحت تر به هدفم ...

دهه آخر تابستان یک هزار و سیصد و نود و سه  از پنج شنبه نوزدهم شهریور کم کم تنت داغ شد و من فکر کردم که مرتبط با تازه دندونته ، این داغی ادامه پیدا کرد تا شنبه ظهر که خونه خاله الهه مامان آرینا جونی به حداکثر خودش رسید ! وقتی شب تو خونه دمای بدنت به 39/4 رسید تصمیم گرفتیم ببریمت دکتر وقتی رسیدیم کلینیک کودکان حدود 20 تا خانواده با کوچولوهای مریضشون منتظر ویزیت بودن ، اومدیم تو خیابون تا منتظر نوبتمون بشیم که ناگهان شما بالا آوردی و تمام سر و هیکل منو و خودتو با استفراغ یکی کردی ، یکی دو بار این اتفاق افتاد و دمای بدنت اومد پایین ! تمام شب رو نق زدی و من و باباییت بالای سرت بیدار موندیم ، صبح زود کوله بارمون رو جمع کرد...

نوزدهم شهریور یک هزار و سیصد و نود و سه  دو سه روزی بود که نق می زدی و بی قراری می کردی ، چهار شنبه شب وقتی یواشکی یه دونه زیتون دزدی و فوری گذاشتی تو دهنت ، زیتون رو از دهنت درآوردم و طبق عادت همیشگی لثه هات رو چک کردم ولی هیچ خبری نبود . پنج شنبه صبح خیلی اذیت کردی و دیگه حسابی حرصم رو درآوردی! سر ظهر که خاله پری اومد دنبالمون تا بریم پارک برای یه قرار دوستانه جلوی در ساندویچ هایدا گفت واااای مامانش دندونش مبارکه ! و اینگونه بود که برای اولین بار ما متوجه شدیم که شما دندون جلو سمت راست پایینت دراومده ! مبارکه تک دندون من (خاله لیلا این اسمو برات گذاشت چون قبلا بی دندون بودی دیگه !) انشالله همیشه سالم باشه...

سیزدهم شهریور یک هزار و سیصد و نود و سه  کم کم آواهای نامفهومت به کلمات دو هجایی تبدیل شده عزیزترینم ،سوگلی من اول از همه بابا را گفتی وقتی که زنگ میزند و صفحه آیفون روشن می شود بابا بابا می کنی و تا او را می بینی ذوق زده به سمت در می روی و آنچنان دلبری می کنی که در اوج عصبانیت و خستگی هم بغلت می کند. دو سه روزیست که ماما هم می گویی و اگر خیلی تنها مانده باشی و نیاز مبرم به بغل داشته باشی به آشپزخانه می آیی ، به پاهایم می پیچی و با نق نق و گریه می گویی ماما ب بل - ماما ب بل (یعنی مامان بغل - مامان بغل ) دلم می خواد زودتر زبان بگشایی و پر حرفی کنی نفسم  ...